Dat Piëre Platt

Dat Piëre Platt es en schön Sproch,
ich kreen dovan janet jenooch.
Doch dat ze läëse es net liët,
dröm han ich dat ens expleziët:

Jeschrevve wid dat, wie et kütt,
bes dat me irjendwann ens sitt,
do steht ee >ë< statt eenem >e<,
dat häste doch noch nie jeseh!

Dat komisch >ë< klenk domp un kuët,
als ob et kom dozoo jehuët.
Jesproche wid dat wie beï 'Affe',
ich denk, dat wid wohl Jede schaffe.

Wichtich es, wenn me dat sitt,
dat dat op jede Vall jesproche wid.
Un steht do draan och ens ee >i<,
veändet dat dat >ë< doch nie.

Zodäm kann och ad ens passiëre,
dat üch ee >ï< deet iritiëre.
Et kütt drop aan, wenn ïë dat seht,
dat me als >i< dat sprääche deet.

Jetz läëst dat Janze noch ens dörch.
Ich hoff, ich wädde net erwörch.
Et mööt jetz ad jät liëtere john.
Wat han ich üch bluus aanjedohn?

Doch eenes moss ich üch noch sache,
do jit et jaanex beï ze laache,
vesöökt ïë >Wagen< platt ze schrieve,
wid >Waache< üch nuë övverich blieve.

Doch wid dat dann janz weech jesproche,
su ähnlich wie beïm Wöëtche 'Woche'.
Sollt ïë noch emme Vrooche (Fragen) han,
dann sprächt mich eenfach do drop aan.

Un wenn dat flupp un üch jevällt,
es 'Platt' de schönste Sprooch der Welt.
Ich han jetz et Expleziëre satt
un wönsch: Vell Spass beïm 'Piëre Platt'!

Vielleich luët ïë üch och ens aan,
wat ich 'Hochdeutsch' jeschrevve han.
Me kann och aan de Vröngde denke
un Hefte koofe zom Veschenke.

> zurück